Συνέντευξη: Special Guest, o λαγός της Vaillant

– Καλώς ήρθες Λαγέ της Vaillant. Είναι εκπληκτικό που σε έχουμε μαζί μας.
– Καλώς σας βρήκα Vanity Hare, και εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ.
– Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με μια ερώτηση που πιθανόν σου κάνουν συνεχώς. Μοιάζεις απίστευτα νέος, αν και φέτος κλείνεις τα 123. Ποιο είναι το μυστικό σου; Μήπως, τα καρότα;
– (Γέλια). Μάλλον ναι. Για τους ανθρώπους έξω που πιθανόν δεν το γνωρίζουν, όταν πρόκειται για καρότα είμαι ένας κλασικός λαγός και δεν τα χορταίνω ποτέ. Φυτεύω κιόλας μερικά στο κήπο μου. Ο φρέσκος αέρας σε συνδυασμό με τη δουλειά μου στη Vaillant με αναζωογωνεί και με ικανοποιεί. Το να ξυπνάς κάθε μέρα για να κάνεις τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη και πιο βιώσιμη φαίνεται να είναι ένα αρκετά καλό αντιγηραντικό στοιχείο. Όποτε θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που με βοηθάει στο να παραμένω νέος. Ή είναι απλά το carrot cake μου; Πρέπει να το δοκιμάσεις, είναι φανταστικό.
– Μιας και ανέφερες την βιωσιμότητα, για ποιο λόγο διαδραματίζει τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή σου;
– Σίγουρα εξαιτίας του Johann Vaillant. Ήταν ο πρώτος μου ανθρώπινος φίλος. Αυτός μου έμαθε τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Ήθελε όλοι να έχουν μια άνετη ζωή και να συνυπάρχουμε αρμονικά με τη φύση. Ο Johann ήταν ένας πραγματικός ιδεολόγος με όραμα.
– Και πως συναντηθήκατε εσείς οι δύο;
– (Χαμογελάει). Βρήκαμε, κατά κάποιο τρόπο, ο ένας τον άλλον στο δάσος. Όχι, νομίζω πρέπει να το αναλύσω λίγο περισσότερο. Μεγάλωσα σε μια τυπική οικογένεια λαγών. Μια αδερφή, ένας αδερφός. Τα συνηθισμένα.Από νωρίς κατάλαβα ότι ήμουν διαφορετικός από τα αδέλφια μου. Πάντα παίζαμε μαζί στο χωράφι μας και στο δάσος. Αλλά αυτοί πάντα φοβόντουσαν τον κόσμο έξω από αυτά. Αλλά όχι εγώ. Εγώ ήμουν περίεργος. Ήθελα πάντα να γνωρίσω τι υπάρχει πίσω από τον ορίζοντα. Καταλαβαίνεις; Εκεί που ανατέλλει ο ήλιος. Έτσι μια μέρα εκεί που διέσχιζα τα σύνορα του σπιτιού μου είδα αυτόν τον άνθρωπο. Πιστεύω στην αρχή με φοβήθηκε πιο πολύ από ότι τον φοβήθηκα εγώ. Ειδικότερα όταν τον χαιρέτησα λέγοντας του «Γεια σου». Έπρεπε να έβλεπες τη φάτσα του, ξεκαρδιστικό (χαμογελάει). Μετά από αυτό συνεχίσαμε να συναντιόμαστε κάθε μέρα. Έγινε κάποιο είδος τελετουργικού για κάποιες εβδομάδες, μέχρι που μια μέρα ο Johann με προσκάλεσε στην οικογένεια του. Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα σε ένα ανθρώπινο σπίτι και η αρχή μια όμορφης φιλίας.
– Εντάξει, ένας λαγός που μιλάει δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα. Νομίζεις ότι υπάρχουν και άλλοι σαν και εσένα;
– Μέχρι στιγμής δεν έχω βρει κάποια ομάδα στο FB για λαγούς που μιλάνε. Άλλα άμα βρεις κάποια, σε παρακαλώ στείλε μου μήνυμα.
– Ας μιλήσουμε για στόχους. Με τη Vaillant, θέλετε να μειώσετε κατά 50% τις εκπομπές του διοξειδίου μέχρι το 2030. Πιστεύεις ότι μπορείτε να το κάνετε;
– Ναι είναι μια πραγματική πρόκληση, νομίζω μια από τις μεγαλύτερες μας. Και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Ξέρετε γιατί; Κάθε μέρα συναντάω εργαζόμενους της Vaillant. Και κάθε μέρα βλέπω το πάθος τους. Με μια ομάδα σαν και αυτή, όλα είναι πιθανά. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Είναι απλά απίστευτο να δουλεύω μαζί τους!
– Λαγέ της Vaillant, σε ευχαριστούμε για την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη! Ήταν πραγματική μας χαρά που σε είχαμε εδώ μαζί μας.
– Η ευχαρίστηση ήταν όλη δική ­­μου.